De saaie hoofdstad Vientiane, maar met een missie

Na een korte en fijne rit van ongeveer 3 uur komen we aan in de hoofdstad van Laos: Vientiane. Een stadje waar niet zo heel veel te doen is, maar waar wij een belangrijke opdracht hebben: het visum voor Thailand regelen.

We hebben 3 nachten in het Ali Hotel geboekt. Voor €7 per persoon krijgen we eigen slaapkamer (zeg maar gerust hok, want de kamer was nog geen 3 x 3 meter) en delen we de (erg schone) douches en wc's. Het ziet er op het eerste gezicht prima uit, totdat Esther op het bed gaat zitten: 'wow Juul, dit matras is echt mega hard, niet normaal!'. Ik neem plaats naast Esther en voel inderdaad dat het wel een soort plank lijkt...
We vragen of het mogelijk is om morgen een Laotiaanse kookles te volgen ergens in de stad. Ze snappen de allemaal niks van en zeggen uiteindelijk: you can cook in our kitchen. Haha, laten we dat maar niet doen.

De volgende dag is het prachtig weer; een goede dag om te zwemmen dus! We betalen een paar euro om bij een mooi hotel een verfrissende duik te nemen.
Vientiane is een stad met veel Franse invloeden: ze hebben er zelfs Franse bakkerijen met heerlijke baguette, pain au chocolate en croissantjes.

Maandag gaat de visumaanvraag beginnen: we nemen de tuk tuk naar het Thaise consulaat. Helaas staan we voor een gesloten deur... Het is een vakantiedag voor Thailand vanwege het overlijden van Koning de 5e. Er zit niks anders op: we boeken nog een nacht in het Ali Hotel en verzetten de nachtbus naar het zuiden van Laos naar de volgende dag. Morgen een nieuwe poging. 'S Middags bezoeken we het Buddha Park (zie foto) en het COPE Museum (die foto). Laos is tussen ... en .... gebombardeerd en er vallen nog steeds doden en gewonden door onontplofte mijnen in de afgelegen gebieden (don't worry, hier gaan wij niet naartoe). In het COPE center worden protheses en rolstoelen gemaakt voor slachtoffers van deze mijnontploffingen. Erg indrukwekkend om te zien!

Dinsdag, nieuwe ronde, nieuwe kansen! Het consulaat is gelukkig wel open. Wat een chaos en drukte, niemand weet wat we moeten doen. Eerst kopietjes maken van ons paspoort en Laos visum (de kopieman is even kwijt, maar komt gelukkig snel terug). Vervolgens vullen Esther en ik braaf een formulier in. Een mannetje van het consulaat begint ineens mijn formulier over te schrijven. Blijkt dat het formulier met een blauwe pen geschreven moest worden in plaats van de zwarte pen die ik gebuikt had... We krijgen een stempel en daarna wordt ons paspoort in een bak gegooid en krijgen we een nummertje voor morgen. Als dit maar goed gaat.... 's Middags bezoeken we wat tempels en liggen nog even aan het zwembad.

Dag 2 van de visumaanvraag: we kunnen ons paspoort met visum ophalen tussen 13.30 en 16.00 uur. Wij zijn er braaf om 13.30 uur, maar helaas beginnen ze vanaf nummer 1 (laten wij nou net nummer 264 en 271 hebben...). Na 2 uur nemen wij met een grote opluchting ons paspoort met Thais touristen visum in ontvangst.
'S avonds vertrekken we met de nachtbus naar Pakse. Omdat we zo vroeg hadden geboekt, hebben we een bed helemaal voorin de bus met uitzicht over de weg, super!