Luang Prabang vol met lichtjes

Na een heerlijke hamburger bij de McDonalds (af en toe moeten we onszelf ook een beetje verwennen) en een half uur vertraging stappen we in het vliegtuig van Airasia naar Luang Prabang. 14A is ons stoelnummer. We staan inmiddels voor de rij stoelen met een rode hoofdsteun (hot premium seats bij de nooduitgang). We kijken nog een keer op onze ticket, er staat toch echt 14A op. We nemen plaats met een meter beenruimte. Iedereen kijkt ons toch een beetje gek aan..

Na prachtige vlucht over de bergen van Laos komen we aan in Luang Prabang.
Overal in de stad hangen lichtjes en lantaarntjes, dit kan ik mij niet herinneren van een aantal jaar terug. Bij navragen blijken we midden in een festival te zijn beland. Het einde van het regenseizoen en het vasten van de monniken. We eindigen de dag in een echte backpackers-bar 'Utopia' met een Radler (dit hebben ze zelfs in Laos) en cocktails. We keren terug naar ons guesthouse voor een lawaaierige nacht met een kakelende haan en midden in de bouwval.

De eerste dag doen we een wandeltour door de stad (uit de Lonely Planet) met onder andere Wat Xien Thong (tempelcomplex) en het Royal Palace.
'S Avonds is het erg druk in de stad, heel Laos is uitgerukt voor het festival. Mensen laten een drijvend bloemstuk met kaarsjes in de rivier. Wij besluiten er ook eentje te kopen en laten hem los in de rivier (zie foto). In de hoofdstraat is inmiddels een spektakel aan de gang: verlichte boten worden door de straat gereden. Deze boten zullen laten deze avond de rivier ingelaten worden.

De tweede dag bezoeken we The Living Land Company (hier laten ze zien hoe alle gewassen worden verbouwd) en vervolgens rijden we door naar de indrukwekkende Kuansi Waterfalls (zie foto). We besluiten ook om een trekking te doen van 2 km helemaal naar boven, het begin van de waterval. Het is een behoorlijke klim en Esther vind het na 10 minuten wel mooi geweest. Ik geef aan dat we bijna boven zijn (geen idee of dit echt klopt). Net voordat Esther terug wil keren, stuiten we op een miniwaterval met een trap naar boven, een prachtig gezicht (zie foto). Dit smaakt naar meer! We bereiken uiteindelijk na een uur klimmen de top met een adembenemend uitzicht. De weg naar beneden is ook nog niet zo makkelijk, dat merk ik als Esther ineens een meter langs mij naar beneden glijdt. Met een voldaan gevoel rijden we in de minibus voor ons alleen weer naar ons guesthouse. Vlak voor zonsondergang beklimmen we de Phousi Hill met 329 treden (heb niet vaak zoveel geklommen op één dag).

De derde dag: om 6 uur staan we op (wie had dat gedacht dat wij ons bed zijn uitgekomen). We zijn benieuwd naar het dagelijkse prachtige ritueel: monniken lopen door de stad om eten te ontvangen van mensen die op een krukje langs de straten zitten (zie foto).
We pakken onze spullen in en vertrekken met een gedeelde mini-bus naar Vang Vieng, ons volgende avontuur!